Start szkolny dziecka jest jednym z ważniejszych etapów w jego życiu i zależy zarówno od rodzaju i poziomu jego kompetencji w momencie rozpoczynania nauki, wsparcia, jakie dotąd otrzymywało ze strony rodziny, jakości środowiska , w jakim żyje rodzina, jak i od zróżnicowania oraz elastyczności oferty edukacyjnej, z jaką spotka się dziecko w szkole. Diagnoza gotowości szkolnej jest narzędziem niezbędnym by zbadać czy dziecko jest gotowe do spełniania obowiązku szkolnego pod wieloma względami. Istotnymi czynnikami, jakie należy brać pod uwagę są: wiek, płeć dziecka, poziom rozwoju dziecka (fizyczny, emocjonalno-motywacyjny, społeczny, w tym moralny, poznawczy, językowy), a przede wszystkim stosowane przez nie sposoby regulacji emocji, kształtujące się na podstawie jego wcześniejszych doświadczeń emocjonalno-społecznych.
Podczas diagnozy ocenia się poziom aktualnego przygotowania dziecka do spełniania obowiązku szkolnego w zakresie: sprawności percepcyjno-motorycznej (w tym wybranych funkcji motorycznych, funkcji uwagi, funkcji wzrokowo-przestrzennych, funkcji słuchowo-językowych) oraz rozwoju emocjonalno-motywacyjnego, społecznego (w tym moralnego), językowego i poznawczego (szczególnie rozumowania arytmetycznego i pojęciowego) oraz opanowania umiejętności przewidzianych jako efekty realizacji podstawy programowej wychowania przedszkolnego.
Podczas diagnozy posługuje się: metodami standaryzowanymi i znormalizowanymi. W przypadku braku stosownego narzędzia pozyskuje się potrzebne informacje za pomocą narzędzi, takich jak np. obserwacja, wywiad, eksperymenty pedagogiczne czy próby kliniczne.
Diagnoza obejmuje: 3 spotkania godzinne.